ειναι ενδιαφερον, ο δημοσιος χωρος αρχισε να αποκτα χαρακτηρα (ταυτοτητα, οπως θελετε πειτε το). η επαναληψη των σχηματων (εξαγωνο) προσδιδει συνοχη. η κατω αριστερα πλευρα με τις τεθλασμενες μοιαζει να θελει φινιρισμα (σαν κανονας δεν υπαρχει αλλου και δεν τηρουνται ουτε περασιες για παραδειγμα, το αποτελεσμα μοιαζει καπως ταραγμενο, σαν να ειναι ελαφρα κουνημενο...) μπορω να φανταστω ωστοσο τους χωρους. αυτο που δεν πιανω και το οποιο νομιζω οτι ισως χρειαζεται μαι μικρη αναθεωρηση ειναι το οργανικο στεγαστρο το οποιο μοιαζει να εχει μια κλιμακα η οποια το καθιστα ανταγωνιστικο με τους κτιριακους ογκους. σε αυτη την περιπτωση ειτε επηρεαζει την ογκοπλασια τους ειτε αλλαζει η κλιμακα του (για να μη μοιαζει σαν προσθηκη). το πιο ενδιαφερον θα ηταν (νομιζω) να αποκτησει τη λογικη του γεγονοτος και να επαναληφθει και σε αλλα σημεια. ισως να επηρεαζε σημειακα και τις οψεις, να τις μπολιαζε... Η εισαγωγη ενος στοιχειου γενικα θα πρεπει να εξεταζεται σε σχεση με την επιθυμητη ή οχι αυτονομια του, οταν κατι εμφανιζεται μοναδικο αυτοματα αποκτα ενα νοημα, ή καλυτερα σηματοδοτει κατι τετοιο, ενα μοναδικο νοημα. Αν υπαρχει οφειλει να φαινεται, διαφορετικα ακολουθει μια μορφη πσμωσης, σχεδιαστικής επεξεργασιας που παραγει συνοχη. παλιοτερα μπορουσε να γινει κατανοητη αυτού του ειδους η πραξη και ως συνυπαρξη διαφορετικων στυλ. ωστοσο ως τακτικη εφερε ιστορικ'α πολλα στοιχεια τα οποία λειτουργούσαν σαν υπομνησεις μιας αλλης καταστασης η οποια καπως συνδεοταν με το συγκειμενο-περιβαλλον. στην εποχη μας ως πραξη τεινει στην παραγωγη του υβριδιου. αυτο το χωρις κλιμακα-χωρις ραφες που λεγαμε στο μαθημα (η επαναληψη σε σημεια του εξαγωνου σε εσας, που θα μπορουσε να συνοδευεται και απο την επαναληψη του βιομορφου θινγκ.
ειναι ενδιαφερον, ο δημοσιος χωρος αρχισε να αποκτα χαρακτηρα (ταυτοτητα, οπως θελετε πειτε το). η επαναληψη των σχηματων (εξαγωνο) προσδιδει συνοχη. η κατω αριστερα πλευρα με τις τεθλασμενες μοιαζει να θελει φινιρισμα (σαν κανονας δεν υπαρχει αλλου και δεν τηρουνται ουτε περασιες για παραδειγμα, το αποτελεσμα μοιαζει καπως ταραγμενο, σαν να ειναι ελαφρα κουνημενο...) μπορω να φανταστω ωστοσο τους χωρους. αυτο που δεν πιανω και το οποιο νομιζω οτι ισως χρειαζεται μαι μικρη αναθεωρηση ειναι το οργανικο στεγαστρο το οποιο μοιαζει να εχει μια κλιμακα η οποια το καθιστα ανταγωνιστικο με τους κτιριακους ογκους. σε αυτη την περιπτωση ειτε επηρεαζει την ογκοπλασια τους ειτε αλλαζει η κλιμακα του (για να μη μοιαζει σαν προσθηκη). το πιο ενδιαφερον θα ηταν (νομιζω) να αποκτησει τη λογικη του γεγονοτος και να επαναληφθει και σε αλλα σημεια. ισως να επηρεαζε σημειακα και τις οψεις, να τις μπολιαζε... Η εισαγωγη ενος στοιχειου γενικα θα πρεπει να εξεταζεται σε σχεση με την επιθυμητη ή οχι αυτονομια του, οταν κατι εμφανιζεται μοναδικο αυτοματα αποκτα ενα νοημα, ή καλυτερα σηματοδοτει κατι τετοιο, ενα μοναδικο νοημα. Αν υπαρχει οφειλει να φαινεται, διαφορετικα ακολουθει μια μορφη πσμωσης, σχεδιαστικής επεξεργασιας που παραγει συνοχη. παλιοτερα μπορουσε να γινει κατανοητη αυτού του ειδους η πραξη και ως συνυπαρξη διαφορετικων στυλ. ωστοσο ως τακτικη εφερε ιστορικ'α πολλα στοιχεια τα οποία λειτουργούσαν σαν υπομνησεις μιας αλλης καταστασης η οποια καπως συνδεοταν με το συγκειμενο-περιβαλλον. στην εποχη μας ως πραξη τεινει στην παραγωγη του υβριδιου. αυτο το χωρις κλιμακα-χωρις ραφες που λεγαμε στο μαθημα (η επαναληψη σε σημεια του εξαγωνου σε εσας, που θα μπορουσε να συνοδευεται και απο την επαναληψη του βιομορφου θινγκ.
ΑπάντησηΔιαγραφή